(Animus hominis) habet primum memoriam, et eam infinitam rerum innumerabilium, quam quidem Plato recordationem esse vult vitae superioris. Nam in illo libro, c5 qui inscribitur Menon, pusionem quendam Socrates interrogat quaedam geometrica de dimensione quadrati. Ad ea sic ille respondet, ut puer, c10 et tamen ita faciles interrogationes sunt, ut gradatim respondens eodem perveniat, quo si geometrica didicisset. Ex quo effici vult Socrates, ut discere nihil aliud sit c15 nisi recordari. Quem locum multo etiam accuratius explicat in eo sermone, quem habuit eo ipso die, c20 quo excessit e vita. Docet eni quemvis, qui omnium rerum rudis esse videatur, bene interroganti respondentem declarare se non tum illa discere, c25 sed reminiscendo recognoscere, nec vero fieri ullo modo posse, ut a pueris tot rerum atque tantarum insitas et quasi consignatas in animis notiones, c30 quas ‘ennoias’ vocant, haberemus, nisi animus, antequam in corpus intravisset, in rerum cognitione viguisset

(A man) een eerste geheugen, En het veel weg van ontelbare; Een herinnering dat er inderdaad Plato van hun vroegere leven. In dat boek, C5 getiteld Menon, Socrates vraagt ​​een snotaap Meting van bepaalde geometrische vierkante. In antwoord op deze, zodat hij reageert op, als een kind, C10 en toch zijn ze zo gemakkelijk van de gestelde vragen, een soort progressieve beantwoord, en komt tot dezelfde, uit die, indien de geometrische hij had geleerd. En dus houdt hij Socrates; zodat leren is niets anders is de C15 zou kunnen zijn maar vergeet niet. , Legt de plaats, maar met veel meer zorg en aandacht voor wie over dat onderwerp, hij had op die dag, c20 , Waarin ze stierf uit het leven. leert ome iedere persoon die, van alle van de dingen die het kan grof lijken, vroeg hij een vraag en antwoord verklaren dat hij moet deze dingen is niet ingevoerd te leren, c25 maar vergeet niet te erkennen en ook niet op enigerlei wijze te kunnen worden, als jongens zoveel dingen en de inherente en belangrijk omdat ze En als onuitwisbaar in de hoofden van de ideeën, C30 de 'ennoier' call; we moeten met uitzondering van de geest; voordat het het lichaam kan gaan; In de wetenschap viguisset