Nil igitur mors est ad nos neque pertinet hilum, quandoquidem natura animi mortalis habetur. et vel ut ante acto nihil tempore sensimus aegri, ad confligendum venientibus undique Poenis, omnia cum belli trepido concussa tumultu horrida contremuere sub altis aetheris auris, in dubioque fuere utrorum ad regna cadendum omnibus humanis esset terraque marique, sic, ubi non erimus, cum corporis atque animai discidium fuerit, quibus e sumus uniter apti, scilicet haud nobis quicquam, qui non erimus tum, accidere omnino poterit sensumque movere, non si terra mari miscebitur et mare caelo. et si iam nostro sentit de corpore postquam distractast animi natura animaeque potestas, nil tamen est ad nos, qui comptu coniugioque corporis atque animae consistimus uniter apti. nec, si materiem nostram collegerit aetas post obitum rursumque redegerit ut sita nunc est, atque iterum nobis fuerint data lumina vitae, pertineat quicquam tamen ad nos id quoque factum, interrupta semel cum sit repetentia nostri. et nunc nil ad nos de nobis attinet, ante qui fuimus, [neque] iam de illis nos adficit angor. nam cum respicias inmensi temporis omne praeteritum spatium, tum motus materiai multimodi quam sint, facile hoc adcredere possis, semina saepe in eodem, ut nunc sunt, ordine posta haec eadem, quibus e nunc nos sumus, ante fuisse. nec memori tamen id quimus reprehendere mente; inter enim iectast vitai pausa vageque deerrarunt passim motus ab sensibus omnes. debet enim, misere si forte aegreque futurumst; ipse quoque esse in eo tum tempore, cui male possit accidere. id quoniam mors eximit, esseque prohibet illum cui possint incommoda conciliari, scire licet nobis nihil esse in morte timendum nec miserum fieri qui non est posse, neque hilum differre an nullo fuerit iam tempore natus, mortalem vitam mors cum inmortalis ademit.

Daarom kan de dood ons niets schelen, sinds de aard van het sterfelijke. En zelfs daarvoor voelden we ons niet ziek Aan hen die van alle kanten naar de strijd komen en de Carthagers, allemaal zonder smet met het tumult van oorlog, geschud door het krampachtige huiverde onder het diepe, ruwe atmosfeeroor; In de twee koninkrijken waren er twijfels de mensheid, voor iedereen, over land en over zee, Dus waar we zullen zijn, met de kracht van lichaam en geest, het afscheid zal hebben, van waaruit we worden samengeperst tot één geheel, wij zijn het om iets te verlangen, we zullen net zo goed zijn als degenen die dat niet doen, als het gebeurt, kan het gevoel om het te verplaatsen volledig worden verwijderd, zelfs niet als het land van de zee, de lucht, de zee, en het daarop liggen :. En als we nu voelen na weggerukt uit de geest de aard van de kracht van de ziel, Er is echter niets voor ons, die door coniugioque van het lichaam en voor de ziel, pauzeren we samengeperst tot één geheel. noch, als hij wat materiaal voor onze tijd verzamelde Nogmaals, na zo laag dat het zich nu bevindt; ze hebben het licht van het leven dat ons keer op keer wordt gegeven, Dit werd ook gedaan, echter is dat niets aan ons toebehoort, eens en voor altijd onderbroken worden, wanneer hij repetentia onze God is. En nu naar ons van de we hadden dat wij, [of] van degenen onder ons lijden. Voor altijd, als je met enorme inspanning terugkijkt de ruimte van het verleden, evenals de bewegingen van materie de vele verschillende vormen dan ze zijn, het valt niet mee te GELOVEN dat je het kunt doen, zaden zijn vaak hetzelfde als nu, maar lopen achter Dit is hetzelfde wat we vanaf nu zijn.dat dacht echter niet dat het verstandig was om ook fouten in de geest te vinden; Geef voor iectast de pauzes tussen de vageque door Deerrarunt voelt willekeurig de beweging. moeten alles doen wat we doen, heb genade, als dat misschien met grote moeite zal gebeuren; naast de tijd moet hij er ook in zijn, wat niet in staat is deze situatie. dwz dat de dood uit de geest wordt verwijderd en dient om de de Raad en de nadelen van degene voor wie ze kunnen zijn, Hoewel we weten dat er niets te vrezen valt in de dood kunnen niet ellendig worden gemaakt degenen die dat niet kunnen, en ook niet in het minst verschillen of het enige tijd heeft; sterfelijk en onsterfelijk leven en dood en verlies.