Ac si quis est talis, quales esse omnes oportebat, qui in hoc ipso, in quo exultat et triumphat oratio mea, me vehementer accuset, quod tam capitalem hostem non comprehenderim potius quam emiserim, non est ista mea culpa, Quirites, sed temporum. Interfectum esse L. Catilinam et gravissimo supplicio adfectum iam pridem oportebat, idque a me et mos maiorum et huius imperii severitas et res publica postulabat. Sed quam multos fuisse putatis, qui, quae ego deferrem, non crederent, [quam multos, qui propter stultitiam non putarent,] quam multos, qui etiam defenderent [,quam multos, qui propter improbitatem faverent]! Ac, si illo sublato depelli a vobis omne periculum iudicarem, iam pridem ego L. Catilinam non modo invidiae meae, verum etiam vitae periculo sustulissem.

Het is alsof een van die dingen, hoe kunnen wij alle mensen zijn, hij die juist in datgene is waarin ze van vreugde en triomf van mijn toespraak zijn, mij gewelddadig beschuldigt dat ik een zo dodelijke vijand niet heb gearresteerd in plaats van hem te laten gaan, dat is niet mijn schuld, o burgers, maar in zijn data. Lucius Catiline, en de meest verschrikkelijke straf was nodig, en zowel de voorouders van de klant, als de strengheid en de staat eisten. Maar hoeveel denk je dat dingen die ik niet zou geloven [hoeveel die te dom waren niet denken] dat velen die zelfs verdedigden [hoevelen komen omdat ze de voorkeur geven]! En echt, als hij zou worden verwijderd, zou alle gevaar voor u zijn afgewend, ik zou Lucius Catiline allang hebben afgesneden, niet alleen van mijn leven, maar ook van het risico van het leven, die was afgeschaft.